Eerste week in Nepal

De eerste week in Nepal zit er al op! 

Woensdag was het feestdag hier. Het centrum was gesloten dus we hadden een vrije dag. Met een groepje vrijwilligers zijn we naar Thamel gegaan. Het meer Westerse deel van Kathmandu. Beetje rondgewandeld, geshopped,… Maar wat een drukte! Het was blijkbaar een belangrijke dag voor de gelovigen hier en aan iedere tempel, ieder beeldje, … stonden wel 100 mensen te wachten om gezegend te worden.
We zijn die dag ook Durbar square gaan bezoeken. Plaats met allemaal tempels bij elkaar. Echt heel mooi, maar we konden niet echt genieten door het vele volk. Alle Nepalezen stonden te wachten om een glimp op te vangen van hun godin op Durbar Square. De godin hier is een meisje van 5 of 6 jaar, die uitverkoren is door hun God. Zo fascinerend hoe alle Nepalezen uitkijken naar dit moment! Met duizenden zijn ze samen gekomen om hun godin te eren. Op één van de foto’s hieronder zie je een tempel waarop wel duizend mensen zitten te wachten op de trapjes om een glimp van hun godin op te vangen. Echt een mooi beeld. Wij wilden ook een plaatsje bemachtigen om de godin even te zien, maar we werden uit de menigte verdreven door de politie en ze stuurden ons naar een tempel wat verderop waar de blanke toeristen mochten zitten en de ceremonie mee volgen. 

’S Avond was het groot feest hier thuis bij de familie van Bishal en Alina. Alina (de dochter des huizes hier) had me ’s morgens uitgenodigd om ’s avonds mee te eten tijdens de rituele maaltijd! Super! Toen thuis kwam die avond ontmoette ik ook de drie Engelse meisjes die hier ook wonen. Zij zouden de maaltijd ook bijwonen.
Toen we mochten eten volgde ik Alina naar de plaats waar iedereen op kussentjes op de grond zat. We kregen een bord dat gemaakt was uit bladeren van bomen. Verschillende mensen kwamen met potten en manden rond met eten erin en schepten ons bord overvol! Hoe zou ik dit ooit allemaal opkrijgen en wat was dit allemaal :)? Alina vertelde wat er op mijn bord lag: platte rijst, 3 soorten bonen, vlees van een Buffalo, geitenlongen, aardappeltjes en nog iets wat op groeten leek.  Dat iets wat op  groeten leek proefde ik en at ik braafjes op. Toen ik Bishal vroeg wat dat eigenlijk was, bleken het ingewanden te zijn van een Buffalo, ik wist het! Maar Alina bleef zeggen dat het een soort groeten was :p.
We kregen ook rijstwijn en typische Nepalese wijn maar oh God, wat was dat laatste straf spul zeg! We zaten nog wat samen met de drie meisjes, Alina, Bishal en wat vrienden van Bishal en maakten er een gezellige avond van! 

Donderdag was een werkdag in het centrum. Ik zou samen werken vandaag met de fysiotherapeut. Ik observeerde en hielp waar kon. Op een bepaald moment lukte de oefening niet zo goed en de therapeut kon het kindje de oefening maar niet goed laten uitvoeren. Plots kwam ik op het idee om dezelfde oefening anders uit te voeren en het lukte het kindje dan wel! Super gevoel gaf dat, en de therapeut was heel dankbaar. Er waren nog zo’n paar dingen die ik probeerde op te lossen en dat gaf zo’n goed gevoel dat je een verschil kan maken voor dat ene kindje!
’S avonds zijn de dan gaan eten in een lokaal restaurantje en hebben we vanalles uitgeprobeerd. Speciale en pikante smaak, dat eten van de Nepalezen. Maar wel lekker! Nog wat gezellig samen gezeten hier thuis, thee gedronken en gaan slapen.

Vrijdag was een saaie dag in het centrum. Het bleef bij observeren en kon niets doen tijdens de therapie die ik moest observeren.
’S avonds zijn we met alle vrijwilligers van het centrum samen naar Thamel gegaan. Samen een cocktailke gaan drinken en dan gezellig samen gaan uit eten. Leuke bende!
Liz, Manisha en ik zijn dan blijven slapen in een hotelletje (we betaalden 1,50 euro elk :p, spotgoedkoop hier) in Thamel omdat het te gevaarlijk was om nog terug te keren en de volgende dag zouden we nog vanalles gaan bezoeken. 

Zaterdag zijn we Monkey Temple gaan bezoeken. Super mooi! De weg ernaar toe waren wel 1000 trappen naar boven met aapjes erlangs… Als je eenmaal boven aankomt ben ja sprakeloos! Je krijgt heel mooie tempels te zien maar ook een adembenemend uitzicht over de Kathmandu vallei. Waauw!
Toen we de taxi terug namen, deed de taxi chauffeur wat moeilijk als we uitstapten over hoeveel geld we moesten betalen. We bleven bij ons afgesproken bedrag en toen ik mijn wisselgeld terug kreeg reed hij al weg toen ik er nog in zat. Dus is sprong zo vlug mogelijk uit de taxi… En weg was hij, met mijn portefeuille en al! Die lag op mijn schoot, maar doordat ik er zo vlug uit moest heb ik die laten vallen! Ik ben niet de enige die dit tegenkomt! Blijkbaar weten de taxi chauffeurs dat goed genoeg! Ook Manisha verloor haar gsm op die manier! Verdorie! 35 euro kwijt!
De rest van de trip niet meer gedaan dan en naar huis gekeerd! 

Vandaag doe ik wat inkopen hier op de lokale marktjes. En houden we het kalm voor de rest, want het is super heet vandaag! Maar mij hoor je niet klagen :)! 

Tot de volgende!!

XXX