Namasté!
Het is alweer een tijdje geleden maar hier ben ik eindelijk met wat nieuws uit Nepal. :)
Na mijn trekking in de bergen heb ik twee weken ‘fulltime” gewerkt. Twee dagen in de week in ‘mijn’ klasje en drie dagen samen met fysiotherapeut Manush.
De kindjes zijn echt geweldig! We hebben er een zeven in ons klasje: Supria, Suporna, Sumina, Saure, Ria, Laximi en Ranjeet. Ze lachen zo vaak, zijn zo dankbaar voor het minste wat je doet voor hen, … Ze zijn echt één voor één fantastisch en maken mijn dagen nog mooier dan ze al zijn :)!
Naast werken in het centrum die twee weken moest er ook heel wat schoolwerk ingehaald worden! Iedere avond nog wat gewerkt aan taken en de bachelorproef en die twee weken vlogen voorbij.
Vorige week donderdag zijn mam en pap dan aangekomen in Nepal voor een achttal dagen. Wat gaf dat een zalig gevoel om hen op te wachten aan de luchthaven! Ik denk dat mijn hart een slag oversloeg toen ik hen zag aankomen :)! Fantastisch gevoel!
Toen we met de taxi naar hun Guesthouse reden waren mam en pap een beetje in shock door wat ze allemaal zagen in de hoofdstad hier. Kathmandu is een mega drukke en vervuilde (iedereen smijt hier zijn vuilnis op straat) stad. Wat een eerste indruk niet zo positief beïnvloedt :)!
Eenmaal in hun guesthouse konden ze wat ademhalen :)! Daarna zijn we dan samen naar ‘mijn thuis’ gewandeld. Bishal en Alina hadden de hele avond gekookt voor ons en mama en papa mochten proeven van de echte Nepalese ‘Dal Bhat’. Uber lekker :)!
 |
| Alina |
 |
| Bishal en James |
Na een nachtje goed slapen waren we er klaar voor om twee dagen van het ene naar het andere te hollen in Kathmandu. Er zijn hier heel wat dingen te zien, maar ze liggen allemaal een eindje uit elkaar. Waardoor lokale bussen nemen en te voet wandelen door ongelofelijk druk verkeer (waar mam en pap nog meer van stonden de kijken de eerste dagen) niet uit te sluiten waren.
We zijn begonnen bij Durbar Square en Golden Temple in Patan. Daarna zijn we in Kathmandu zelf Thamel een bezoekje gaan brengen, zijn we Durbar Square Kathmandu gaan bezichtigen en als laatste zijn we die dag ook nog naar Monkey Temple gegaan! Een super drukke maar leuke en gezellige dag!
 |
| De aapjes op Monkey Temple |
 |
| Tika poeder, fantastische kleuren! |
De tweede dag zijn we dan richting Pashupatinath gegaan. Dat is de plaats waar ze gestorven hindoes ritueel verbranden. Een gruwelijk tafereel waarbij we een dubbel gevoel hadden. Langs de ene kant wil je dit ritueel zien een meemaken maar langs de andere kant sta je te kijken naar hoe ze iemand zijn dierbare verbranden als toerist…
Het ritueel gaat als volgt: ze wassen de persoon eerst in de rivier met het heilige water. Eerst de voeten en daarna openen ze de mond van de persoon die gestorven is en gieten ze daar ook wat heilig water van de rivier in. Als iedereen de persoon daarna begroet heeft en bloemen, geld en eten gegeven hebben (wat ze zal nodig hebben in het volgend leven) brengen ze de persoon naar een stapel hout. De zonen dragen de persoon en draaien drie keer rond te brandstapel (geluk in het volgend leven). Daarna steken ze een vuurtje aan op een stuk hout, lopen de zonen er drie keer meer rond het lichaam van de dierbare en leggen het brandend stuk hout uiteindelijk op haar gezicht om de slechte goden weg te houden van de persoon. Als laatste wordt dan een stuk hout aangestoken onderaan de brandstapel door de oudste zoon van het gezin en blijft iedereen kijken hoe hun dierbare verbrand en hoe de overblijfselen uiteindelijk in de rivier worden gegooid.
Ik zou het persoonlijk niet kunnen aanzien van een dierbare, ik had zelfs moeite met het kijken naar mensen die ik niet ken… Maar ik doe echt een poging om hen en het ritueel te begrijpen.
Mama en papa stonden hier ook nogal van te kijken!
Na Pashupatinath zijn we dan doorgewandeld naar de stuppa in Boudha. Een super mooie tempel waar hindoes driemaal rondcirkelen om een gelukkig leven te kennen. Ze versieren ook altijd alles zo mooi met die vlaggetjes! Prachtig die stuppa!
Zondagmorgen was een ‘chill’ ochtend :)! Mam en ik hebben wat in de zon gelegen terwijl pap nog wat foto’s was gaan nemen hier in Patan. Rond de middag hebben we dan het vliegtuig richting Pokhara genomen. Op naar de rust en het echte Nepal! :) Het was weer een ware verademing aan te komen in Pokhara. Zo mooi en rustig is alles hier in vergelijking met Kathmandu. Wat rondgewandeld, een hele dag met scooters (daarmee hebben we ons fantastisch geamuseerd :p) rondgereden en vanalles gaan bezoeken: Peace Pagoda, Davis waterfalls, het meer, …
De tweede volle dag zijn we dan om 4u30 opgestaan om een zonsopgang te zien in Naudanda. Maar hebben jammergenoeg niets gezien… De eerste en enige dag bewolking :(! Maar we hebben dan nog een hele dag teruggewandeld naar Pokhara en hebben geweldige dingen gezien onderweg. Zie foto’s :)!
Woensdagochtend zijn we vertrokken naar Chitwan met de bus. Na een busrit over erbarmelijke wegen van 5uur kwamen we aan op de plaats waar onze guetshouse owner ons kwam oppikken. We hadden er toen geen idee van dat we nog een uur en half in een busje zouden door elkaar geschud worden tegen dat we op onze verblijfplaats zouden aankomen! Maar de rit was echt de moeite waard. We reden door echte primitieve boerendorpjes! De huizen waren nog uit leem gebouwd, mensen waren hun rijst aan het uitkloppen op stukken hout, een os die de rijst aan het plat stampen was, … Niet genoeg woorden om dit te beschrijven!
Eenmaal toegekomen stond ons een olifantenrit te wachten door de jungle! We kwamen drie neushoorns tegen, twee verschillende soorten reeën, everzwijnen, super mooie vogels en zagen een geweldige ‘jungle’ zonsondergang!
’s Avonds kwamen een groepje lokale dansers en zangers optreden in het verblijf (waar we trouwens alleen zaten, ver weg van het toeristische Chitwan, wat uiteindelijk een geweldige ervaring was). Zowel mam, pap als ik hebben moeten meedansen. Grappig :)!
’s Morgensvroeg stond ons dan nog een boottochtje te wachten op de jungle rivier. We hoopten wat krokodillen te zien, maar die bleven liever nog wat lekker onder water slapen dan die stomme toeristen een pleziertje te gunnen :p. We zagen wel weer een neushoorn die zich aan het wassen was in de rivier, leuk!
Daarna de bus op richting Patan, moe maar voldaan kwamen we ’s avonds terug thuis. Nog iets gaan eten (heb mama en papa beetje laten proeven van de Nepalese keuken, ze waren er even enthousiast over als ikzelf trouwens :)) en uiteindelijk vroeg gaan slapen.
De volgende dag hebben we samen een bezoekje gebracht aan het centrum waar ik werk. Ik heb mam en pap ‘mijn’ klasje laten zien, de therapeuten met wie ik samenwerk, … Wat een leuk gevoel!
In de namiddag nog wat souvenir gezocht, valiezen gemaakt, mijn was gedaan en om 16u30 was het tijd afscheid te nemen! Die 8 dagen zijn voorbij gevlogen! Maar ik heb er keihard van genoten samen met mama en papa hier!
Nu volgen nog 5 weken werken in het centrum. Gedaan met de festivals en vakanties :p! Maar ik stop daarvoor nog niet met genieten hier :)!
Ik hou jullie (wat vaker vanaf nu :)) op de hoogte van reilen en zeilen hier in Nepal!!
Lieve groetjes!!
